Bernart de Ventadorn: Gent estera que chantes

Gent estera que chantes
(Bernart de Ventadorn)

ent estera que chantes,
s'a Mon Conort abelis,
mas eu no cre que·m grazis
re que·lh disses ni·lh mandes,
car trop n'ai faih lonc estatge
de vezer lo seu cors gen
Avinen e d'agradatge!
E lais m'en, si Deus be·m do,
pel meu dan e pel seu pro.

as fals lauzenger engres
m'an lunhat de so pais,
que tals s'en fai esdevis
qu'eu cuidera que·ns celes
si·ns saubes ams d'un coratge.
E car me don espaven,
vau queren cubert viatge,
Per on vengues a lairo
denan leis, ses mal resso.

ar no parria, ames
nulhs om que d'amor s'aizis,
car per celar es om fis
e·n estai de joi plus pres.
Donc, s'eu en pren bon uzatge,
midons, c'a valor e sen,
prec m'esmen dins son ostatge
l'afan, can veira sazo,
e no i gart dreih ni razo.

si·l plazia, ·m tornes
al seu onrat paradis,
ja no·s cuit qu'eu m'en partis!
Ans mor can no i son ades
deus car aurai vassalatge
que denan leis me prezen
trop m'aten en voupilhatge,
car no sap, s'ai tort o no,
per c'a dreih que·m ochaizo.

omna, ·l genzer c'anc nasques
e la melher qu'eu anc vis,
mas jonchas estau aclis,
a genolhos et en pes,
el vostre franc senhoratge!
Encar me detz per prezen
franchamen un cortes gatge
«Mas no·us aus dire cal fo»
C'adoutz me vostra preizo.

Domna, vos am finamen,
franchamen, de bo coratge,
e per vostr'om me razo,
qui·.m demanda de cui so.

barra

barra

Ritorna all'indice dei Troubadours

Ritorna all'indice di
A l'entrada del tens clar

Ritorna alla Home

Vai al sitemap java

Visita il settore Narrativa
barra