Estuans intrinsecus ira vehementi in amaritudine loquor mee menti: factus de materia levis elementi folio sum similis, de quo ludunt venti. |
4 |
|
Cum sit enim proprium viro sapienti, supra petram ponere sedem fundamenti, stultus ego comparor fluvio labenti, sub eodem aere numquam permanenti. |
8 |
|
Feror ego veluti sine nauta navis, ut per vias aeris vaga fertur avis; non me tenent vincula, non me tenet clavis, quero mei similes et adiungor pravis. |
12 |
|
Michi cordis gravitas res videtur gravis, iocus est amabilis dulciorque favis, quicquid Venus imperat, labor est suavis, que numquam in cordibus habitat ignavis. |
16 |
|
Via lata gradior more iuventutis, implico me vitiis immemor virtutis, voluptatis avidus magis quam salutis, mortuus in anima curam gero cutis. |
20 |
|
Presul discretissime, veniam te precor, morte bona morior, dulci nece necor, meum pectus sauciat puellarum decor, et quas tactu nequeo, saltem corde mechor. |
24 |
|
Res est arduissima vincere naturam, in aspectu virginis mentem esse puram; iuvenes non possumus legem sequi duram leviumque corporum non habere curam. |
28 |
|
Quis in igne positus igne non uratur? quis Papie demorans castus habeatur, ubi Venus digito iuvenes venatur, oculis illaqueat, facie praedatur? |
32 |
|
Si ponas Hippolytum hodie Papie, non erit Hippolytus in sequenti die. Veneris in thalamos ducunt omnes vie, non est in tot turribus turris Alethie. |
36 |
|
Secundo redarguor etiam de ludo, sed cum ludus corpore me dimittit nudo, frigidus exterius, mentis estu sudo, tunc versus et carmina meliora cudo. |
40 |
|
Tertio capitulo memoro tabernam, illam nullo tempore sprevi neque spernam, donec sanctos angelos venientes cernam cantantes pro mortuis: Requiem eternam. |
44 |
|
Meum est propositum in taberna mori, ut sint vina proxima morientis ori; tunc cantabunt letius angelorum chori: Sit deus propicius huic potatori. |
48 |
|
Poculis accenditur animi lucerna, cor imbutum nectare volat ad superna. Michi sapit dulcius vinum de taberna, quam quod aqua miscuit presulis pincerna. |
52 |
|
Loca vitant publica quidam poetarum et secretas eligunt sedes latebrarum, student, instant, vigilant nec laborant parum, et vix tandem reddere possunt opus clarum. |
56 |
|
Ieiunant et abstinent poetarum chori, vitant rixas publicas et tumultus fori, et ut opus faciant, quod non possit mori, moriuntur studio subditi labori. |
60 |
|
Unicuique proprium dat Natura munus: ego numquam potui scribere ieiunus, me ieiunum vincere posset puer unus. Sitim et ieiunium odi tamquam funus. |
64 |
|
Unicuique proprium dat Natura donum: ego versus faciens bibo vinum bonum et quod habent purius dolia cauponum; vinum tale generat copiam sermonum. |
68 |
|
Tales versus facio, quale vinum bibo, nichil possum facere nisi sumpto cibo; nichil valent penitus, que ieiunus scribo, Nasonem post calices carmine preibo. |
72 |
|
Michi numquam spiritus poetrie datur, nisi prius fuerit venter bene satur;. dum in arce cerebri Bacchus dominatur, in me Phebus irruit et miranda fatur. |
76 |
|
Ecce mee proditor pravitatis fui, de qua me redarguunt servientes tui. Sed eorum nullus est accusator sui, quamvis velint ludere seculoque frui. |
80 |
|
Iam nunc in presentia presulis beati secundum dominici regulam mandati mittat in me lapidem neque parcat vati, cuius non est animus conscius peccati. |
84 |
|
Sum locutus contra me, quicquid de me novi, et virus evomui, quod tam diu fovi. Vita vetus displicet, mores placent novi; homo videt faciem, sed cor paret Iovi. |
88 |
|
Iam virtutes diligo, vitiis irascor, renovatus animo spiritu renascor; quasi modo genitus novo lacte pascor, ne sit meum amplius vanitatis vas cor. |
92 |
|
Electe Colonie, parce penitenti, fac misericordiam veniam petenti, et da penitentiam culpam confitenti; feram quicquid iusseris, animo libenti. |
96 |
|
Parcit enim subditis leo, rex ferarum et est erga subditos immemor irarum, et vos idem facite, principes terrarum; quod caret dulcedine, nimis est amarum. |
100 |