| | | | | |
 Estatis florigero tempore
sub umbrosa residens arbore,
avibus canentibus in nemore,
sibilante serotino frigore,
mee Thisbes adoptato fruebar eloquio,
colloquens de Veneris blandissimo commercio. |
| |
Eius vultus,
forma, cultus
pre puellis,
ut sol stellis,
sic prelucet.
o inducet
hanc nostra ratio,
ut dignetur suo nos beare consortio? |
| |
Nil ergo restat satius,
quam cecam mentis flammam denudare diffusius.
audaces fortuna iuvat penitus.
his ergo sit introitus: |
| |
«Ignem cecum sub pectore
longo depasco tempore,
qui vires miro robore
toto diffundit corpore. |
|
Quem tu sola, percipere,
si vis, potes extinguere,
... meum semivivere
felici ligans federe». |
| |
| |
«Amoris spes est dubia,
aut verax aut contraria.
amanti necessaria
virtutis est constantia. | |
| |
| |
Pre ceteris virtutibus est patientia
amoris famulantia. | |
| |
| |
Sed et ignem, qui discurrit per precordia,
fac extinguat alia! | |
| |
| |
Noster amor non furtiva, non fragilia
amplexatur gaudia». | |
| |
«Ignis, quo crucior,
immo quo glorior,
ignis est invisibilis. |
Si non extinguitur,
a qua succenditur,
manet inextinguibilis. |
| |
Est ergo tuo munere
me mori vel me vivere». |
«Quid refers pro re pendula
vite pati pericula? |
| |
Est pater, est mater,
est frater, qui quater
die me pro te corripiunt, |
Et vetulas per cellulas
et iuvenes per speculas
deputantes nos custodiunt; |
| |
| |
Argumque centioculum
plus tremo quam patibulum. | |
| |
| |
Est ergo dignum
virum benignum
vitare signum,
unde malignum
murmur cursitat per populum». |
|
| |
| |
«:Times in vanum!
tam est arcanum,
quod nec Vulcanum
curo cum sophisticis catenis. |
|
| |
| |
Stilbontis more
Letheo rore
Argum sopore
premam, oculis clausis centenis.» |
|
| |
| |
«In trutina mentis dubia
fluctuant contraria
lascivus amor et pudicitia. |
|
| |
| |
†Sed eligo, quod video:
collum iugo prebeo,
ad iugum tamen suave transeo». |
|
| |
| |
«Non bene dixeris
iugum secretum Veneris,
quo nil liberius,
nil dulcius, nil melius. |
|
| |
O quam dulcia
sunt hec gaudia!
Veneris furta sunt pia. |
|
Ergo propera
ad hec munera!
carent iaude dona sera». |
| |
| |
«Dulcissime!
totam subdo tibi me». |
|
