Non te lusisse pudeat,
sed ludum non incidere
et que lusisti temere,
ad vite frugem vertere,
magistra morum doceat
 te ratio,
ut dignus pontificio,
divini dono numinis,
ad laudem Christi nominis
fungaris sacerdotio. |
|
| |
| Sis pius, iustus, sobrius,
prudens, pudicus, humilis,
in lege Dei docilis,
et ne sis arbor sterilis;
tuo te regas aptius
officio,
expulso procul vitio
munderis labe criminis,
ut mundus munde Virginis
ministres in altario. |
| |
Pius protector pauperum
omni petenti tribue,
malos potenter argue
manusque sacras ablue
a sordidorum munerum
contagio,
nullus te palpet premio,
quesita gratis gratia
largire beneficia,
sed dignis beneficio. |
|
| |
| Non des ministris scelerum
non tua, sed ecclesie,
sub pietatis specie;
non abutaris impie
commisso tibi pauperum
suffragio,
nil a te ferat histrio,
et tibi non allicias
infames amicitias
de Christi patrimonio |
| |
Ministros immunditie
a te repellas longius:
bonorum vitam fortius
pravus depravat socius
et afficit infamie
dispendio;
sic trahitur presumptio
a convictu similium,
prelati vita viliuni
vilescit contubernio. |
|
| |
| Caute dispone domui,
pauca, sed vera loquere,
verba confirmes opere,
quia non decet temere
os sacerdotis pollui
mendacio;
prudentium consilio
te frui non displiceat,
nec te sinistre moveat
salubris exhortatio. |
| |
Tenens, ut abstineas
ab omni mala specia,
sub freno temperantie
magistra pudicitie,
sobrietate, floreas,
ne vano
vagoque desiderio
declines ad illecebras,
sed cece mentis tenebras
purga virtutis radio. |
|
