Ugo d'Orleans: Dives eram et dilectus

Ugo d'Orleans detto il Primate
(1093 - 1160)
Dives eram et dilectus

Dives eram et dilectus
inter pares preelectus;
modo curvat me senectus
et etate sum confectus.
Unde vilis et neglectus
a deiectis sum deiectus,
quibus rauce sonat pectus,
mensa gravis, pauper lectus,
quis nec amor nec affectus,
sed horrendus est aspectus.

5

10

Homo mendax atque vanus,
infidelis et profanus,
me deiecit capellanus
veteranum veteranus
et iniecit in me manus,
dignus dici Dacianus.

15

Prius quidem me dilexit
fraudulenter et illexit.
Postquam meas res transvexit,
fraudem suam tunc detexit.
Primas sibi non prospexit
neque dolos intellexit,
donec domo pulsus exit.

20

Satis erat bonus ante,
bursa mea sonum dante,
et dicebat michi sancte:
«Frater, multum diligam te».
25

Hoc deceptus blandimento,
ut emunctus sum argento,
cum dolore, cum tormento
sum deiectus in momento,
rori datus atque vento.

30

Vento datus atque rori,
vite prima turpiori
redonandus et errori;
pena dignus graviori
et ut Iudas dignus mori,
qui me tradens traditori
dignitatem vestri chori
tam honesti, tam decori
permutabam viliori.

35

40

Traditori dum me trado,
qui de nocte non est spado,
me de libro vite rado
et, dum sponte ruens cado,
est dolendum quod evado.

45

Inconsulte nimis egi,
in hoc malum me inpegi.
Ipse michi collum fregi,
qui vos linquens preelegi
ut servirem egro gregi,
vili malens veste tegi,
quam servire summo regi,
Ubi lustra tot peregi.

50

Aberravi, sed pro Deo
indulgete michi reo!
Incessanter enim fleo,
pro peccato gemens meo.
55

Fleo gemens pro peccatis,
iuste tamen et non gratis;
et non possum flere satis,
vestre memor honestatis
et fraterne karitatis.
O quam dura sors Primatis,
quam adversis feror fatis!
Segregatus a beatis,
sociatus segregatis,
vestris tantum fidens datis,
pondus fero paupertatis.
60

65

Paupertatis fero pondus;
meus ager, meus fundus,
domus mea totus mundus,
quem pererro vagabundus.
Quondam felix et fecundus
et facetus et facundus,
movens iocos et iocundus,
quondam primus, nunc secundus
victum quero verecundus. 70

75

Verecundus victum quero.
Sum mendicus. Ubi vero
victum queram nisi clero,
enutritus in Piero,
eruditus sub Homero?
Sed dum mane victum quero
et reverti cogor sero,
iam in brevi - nam despero -
onerosus vobis ero.
80

85

Onerosus et quo ibo?
Ad laicos non transibo.
Parum edo, parum bibo.
Venter meus sine gibbo
et contentus pauco cibo
plenus erit parvo libo
et, si fame deperibo,
culpam vobis hanc ascribo.

90

95

barra

barra

Ritorna all'indice dei
Carmina Burana

Ritorna all'indice generale di
A l'entrada del tens clar

Ritorna alla Home

Vai al sitemap java

Visita il settore Narrativa
barra